ទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ ត្រូវរងគ្រោះដោយខ្យល់បំពុល ឬកម្ទេចធូលី PM2.5 ។ ពលរដ្ឋដែលរស់នៅក្នុងទីក្រុងបាងកក ឬខេត្តដែលមានខ្យល់បំពុល ត្រូវរស់នៅជាមួយល្អងធូលី ផ្សែងឧស្សាហកម្មបំពុល ផ្សែងយានយន្ត ដែលតាមការចុះផ្សាយ The Nation PM2.5 បានគ្របដណ្តប់នៅលើសង្កាត់ ១៦ ក្នុងទីក្រុងបាងកក ។
ចៅហ្វាយក្រុងបាងកក បាននិយាយថា PM2.5 បានកើនឡើងដល់កម្រិតគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំង 37.5 µg/m3 ពីម៉ោង ៥ ដល់ ៧ព្រឹក ស្របពេល WHO កំណត់ថា កម្រិតសុវត្ថិភាពរបស់ PM2.5 គឺត្រឹម 15 µg/m3 ។
ស្ថិតក្នុងសភាពគ្រោះអាសន្នចំពោះមុខបែបនេះ រដ្ឋបាលក្រុងអំពាវនាវឲ្យប្រជាពលរដ្ឋ ពាក់ម៉ាសពេលត្រូវចេញទៅក្រៅដើម្បីសុវត្ថិភាព ឬចៀសវាងទៅក្រៅផ្ទះ បើគ្មានការចាំបាច់ ។ លើសពីនេះ ក៏បានឲ្យកាត់បន្ថយការជិះយានយន្ត និងដាំដើមឈើបន្ថែមផងដែរ ។
PM2.5 គឺជាកំហាប់តូចៗមានអង្កត់ផ្ចិត 2.5 ឬតូចជាងនេះ ដែលអាចជ្រៀតចូលទៅក្នុងចរន្តឈាម និងសួត ។ ការប៉ះពាល់ជាតិពុលទាំងនេះ អាចបណ្តាលឲ្យរលាក និងរមាស់នៅក្នុងភ្នែក ស្បែក ក៏ដូចជាក្អក និងតឹងទ្រូងផងដែរ។ មិនត្រឹមប៉ុណ្ណឹង នៅពេលស្រូបខ្យល់ចូលយូរៗទៅ វាអាចបង្កឲ្យមានជំងឺមហារីកសួត និងជំងឺគាំងបេះដូង ជាដើម ។
PM 2.5 គឺជាប្រភេទនៃការបំពុលបរិយាកាស ភាគច្រើនចេញពីប្រភពដែលបង្កើតឡើងដោយមនុស្ស ដូចជាផ្សែងរថយន្ត ការបំភាយឧស្ម័នឧស្សាហកម្ម និងការដុតឥន្ធនៈហ្វូស៊ីលជាដើម។ ដោយសារទំហំតូចរបស់វា PM2.5 អាចអណ្តែតលើអាកាសក្នុងរយៈពេលយូរ ហើយនៅពេលដកដង្ហើមចូល អាចចូលទៅក្នុងចរន្តឈាមយ៉ាងជ្រៅ។ ភាគល្អិតតូចៗទាំងនេះអាចធ្វើដំណើរបានចម្ងាយឆ្ងាយ ហើយអាចស្ថិតនៅលើអាកាសបានច្រើនថ្ងៃ ឬច្រើនសប្តាហ៍ ដែលបណ្តាលឱ្យមានការព្រួយបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងចំពោះសុខភាព។
នៅទីក្រុងបាងកក PM2.5 គឺការបំភាយយានយន្ត ការដ្ឋានសំណង់ និងការដុតកាកសំណល់កសិកម្ម ការកកស្ទះចរាចរណ៍ខ្លាំង ដែលនាំឱ្យមានកម្រិតខ្ពស់នៃការបញ្ចេញឧស្ម័នរថយន្ត។ លើសពីនេះទៅទៀត មានការដ្ឋានសំណង់ជាច្រើននៅក្នុងទីក្រុង ដែលផលិតនូវធូលី និងភាគល្អិតដ៏ច្រើនទៀត ការដុតឥន្ធនៈហ្វូស៊ីល ឬប្រភពឥន្ធនៈ ជាពិសេសធ្យូងថ្ម សុទ្ធតែរួមចំណែកដល់ការបំពុលបរិយាកាសផងដែរ។ បន្ថែមពីលើនេះ ការដុតកាកសំណល់កសិកម្ម គឺជាការអនុវត្តជាទូទៅនៅក្នុងប្រទេសថៃ ជាពិសេសក្នុងរដូវប្រាំង ដែលធ្វើឲ្យបញ្ហា PM2.5 កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ៕